Eind deze maand reis ik weer af. Naar Bombay, het huidige Mumbai, dit maal. Daar blijf ik een weekje, wil eigenlijk ook nog richting Bangalore, maar weet niet of dat er in zit. Want op 5 juli word ik op Sri Lanka verwacht, om een groep en een inwerk-collega op te halen van Bandaranaike International Airport. Prima.
Wanneer je zo’n programma te volgen hebt, is nieuws van een busbom natuurlijk minder aangenaam. Maar: door mijn tegenwoordig grote bomervaring (ik maakte ze hier in Libanon alle 14 mee!) weet ik, dat zo’n krantenbericht de situatie vaak erger maakt dan die in werkelijkheid is. Een paar kilometer van zo’n bom merkt de bevolking er niets van, en hoewel het natuurlijk verschrikkelijk is dat er ruim 60 doden zijn te betreuren is de schade dus vrij ‘beperkt’.
En ik heb wel wat met spannende gebieden. Na Libanon, het net op tijd weg zijn na de bommen in Amman vorig jaar en (langer geleden) een tsunami is het aan het werk gaan in een land dat, erg genoeg weer, afglijdt naar een burgeroorlog weer een nieuw hoofdstuk in mijn enerverende beroep.
In oktober ga ik overigens naar Delhi, om daar drie weken een groep te doen. Helemaal nieuw, en daardoor natuurlijk extra uitdagend. Ben bang dat ik India leuk ga vinden. De cultuurschok zal wel wat minder zijn voor me, ik die al zoveel heb gezien aan bizarre en drukke dingen, en wat ik uit de reisgids lees spreekt me wel aan. Maar dus eerst Mumbai, waar ik op het hoogtepunt van de monsoon (moesson) aan schijn te gaan komen. ‘k Zal wel zien…
Theo van de Laar 